Muhammad Ali was een van de grootste boksers die ooit is tentoongesteld.

“Drijven als een vlinder en steken als een bij” was de mantra van het boksen zelf uitgeroepen tot “The Greatest”. En drijvend deed hij dat. De legendarische Ali stuiterde, schudde, sprong, struikelde, gleed, draaide, sneed en liep met zijn sierlijke voetenwerk de bokshal in. Slechts weinigen konden zich zo moeiteloos en poëtisch bewegen als hij.

Maar Ali’s voetenwerk was meer dan alleen een esthetische flits, er was ook inhoud. Naast de vloeiende gratie en elegantie van zijn bewegingen, met de ongelooflijke balans, kracht, snelheid en stabiliteit. Stel je de kracht van een slagschip voor in combinatie met de precisie van een kunstschaatser. Het werd inderdaad steeds weer herhaald dat zijn voetenwerk het beste in de geschiedenis was.

Wat is er nodig om Ali’s verbazingwekkende voetenwerk te ontwikkelen?

Waarin verschilde zijn voetenwerk van alle andere technieken? En nog belangrijker, hoe verandert de manier waarop je naar voetenwerk kijkt je vechttechniek in het algemeen?

Muhammad Ali voetwerk techniek

Het spreekt voor zich dat Muhammad Ali’s boksvoetwerk heel anders was dan de gemiddelde bokser. Hij was een one-of-a-kind, maar hij was ook niet de enige die op die manier bewoog en zeker niet de enige die dat vermogen had. Ik heb veel andere vechters ook zo zien bewegen… zelfs op amateurniveau.

Ik had zelf veel natuurlijk voetenwerk, maar pas toen ik wat ballettraining had, kon ik begrijpen hoe ik het deed en kon ik anderen leren hoe ze het moesten doen.

Laten we wat basisprincipes van Ali’s sierlijk voetenwerk doornemen:

STRAIGHTER BENEDEN vs BENT BENEDEN

Dit is het eerste en belangrijkste onderscheid in het onderscheiden van Ali’s voetwerktechniek van de meeste boksers. De typische bokser zal zijn knieën meer buigen (en naar mijn mening, TOO MUCH knie buigen) terwijl Mohammed Ali relatief rechte benen heeft.

Het verschil, en soms zeer klein verschil, in deze houdingen heeft een grote invloed op de manier waarop je staat en beweegt. Kortom, je lichaam beweegt veel effectiever en efficiënter met rechte benen. Het lichaam is eenvoudigweg zo gebouwd en het is de manier waarop je lichaam is gemaakt om zichzelf vast te houden en te bewegen.

Maar waarom?…

Laten we wat anatomische analyse doen. Denk aan de tijden dat je hebt staan wachten op de bus. Over het algemeen stond je op relatief rechte benen, toch? Zeker, je hebt je knieën ontspannen in plaats van ze vast te zetten, maar je stond niet met gebogen knieën. Als je ooit een fysieke oefening of een vechtsport hebt gedaan waarbij de knieën gebogen zijn, zul je je herinneren dat het erg moeilijk is om voor een langere periode te staan met gebogen knieën. Het is niet alleen ongelooflijk vermoeiend, maar het is ook moeilijk om terloops rond te lopen als je knieën gebogen zijn. De reden dat het vermoeiend voor je is, is omdat je spieren gebruikt om jezelf op te houden in plaats van je botten. Vergeet nooit dat je botten exponentieel sterker zijn als ze recht zijn. Je kunt een manier vinden om te ontspannen op een recht bot, of anders veel energie blazen om te proberen dezelfde kracht en stabiliteit te dupliceren met behulp van spieren. Het is jouw keuze.

Rechtere benen (maar NIET recht of vergrendeld) efficiënter te bewegen dan gebogen benen.

Is het echt zo eenvoudig? Moeten we allemaal onze botten gebruiken in plaats van onze spieren?

Als je krachtiger en energiezuiniger wilt zijn, JA. Gebruik je botten en gewrichten om kracht over te brengen en te leveren. Spieren zijn om je te helpen bewegen, botten leveren die kracht en stevige stabiliteit. Als je spieren gebruikt om te doen wat je botten zouden moeten doen, zul je over het algemeen minder atletisch zijn. Te veel sporters plaatsen zich in posities waar ze hun spieren gebruiken, omdat die sterker FEELS zijn. Natuurlijk weten we nu dat het niet waar is en op zijn best is het alleen maar het voeden van hun ego.

Het harder laten werken van je spieren garandeert niet dat je ook daadwerkelijk meer kracht zult ontwikkelen.

Dus nu moeten we ons afvragen:

1) Als kniebuiging zo slecht is, waarom doen we het dan?

Nou, het punt van het buigen van de knie is om je te helpen om naar beneden te vallen of om je lichaam voor te bereiden om naar boven te schieten. Zoals een basketbalspeler die zijn knieën buigt voor een sprongschot. Het ding is boksen, je hoeft niet echt op en neer te gaan. Ik bedoel dat er altijd een klein beetje op en neer gaat, maar het ‘op en neer’ dat je doet in het boksen lijkt meer op wat je doet op het springtouw (wat heel weinig kniebuiging vereist), dan wat je doet in het basketbal (veel kniebuiging).

En dus is het probleem dat veel boksers hun knieën veel te veel buigen. En als je jezelf eenmaal hebt laten zakken, weet je dat je energie moet besteden om uit de bocht te komen voordat je weer kunt bewegen. Het is een enorme verspilling van energie, maar zeker… het zal je krachtig laten voelen… tenminste tot je benen super moe zijn niet lang daarna. In het boksen heb je alleen maar voorwaartse, achterwaartse en zijwaartse bewegingen nodig… op en neer is niet nodig. Als je kijkt naar alle jongens met het beste voetenwerk in het boksen, buigen ze zelden hun knieën als ze rond de ring bewegen. En ze maken geen gigantische op en neer bewegingen.

OPMERKING: Ik ben me bewust van de flitsende explosieve jongens die hun hoofd op en neer bewegen of soms binnenspringen met wat lijkt op veel op en neergaande bewegingen… maar het zijn niet hun heupen en knieën die zoveel op en neer doen, het is hun hoofdbeweging die hen er zo uit laat zien. Ik moet ook verduidelijken dat het gebruik van de knieën goed is om snel te gaan, maar het is niet goed om snel op en neer te gaan.

De boksers met het beste voetenwerk buigen zelden hun knieën als ze rond de ring bewegen.

Ik zeg niet dat vechters nooit hun knieën moeten buigen of dat de goede vechters nooit hun knieën moeten buigen. Alsjeblieft…neem advies niet te letterlijk. Er zijn oneindig veel redenen waarom het buigen van je knieën in bepaalde situaties een goed idee zou kunnen zijn (zoals wanneer ze onder stoten rollen, of iets dieper in de grond graven voor offensieve doeleinden). De situaties waar ik naar verwijs zijn de momenten waarop veel vechters hun knieën buigen, maar dat niet echt hoeven te doen.

2) Maar waarom buigen de jongens met minder goed voetenwerk dan zo vaak hun knieën?

…dit brengt ons bij ons tweede onderscheid in Ali’s voetenwerk ten opzichte van het gemiddelde vechtersvoetwerk.

PUSHING techniek vs PULLING/SWING techniek

Over het algemeen kunnen veel soorten lichaamsbewegingen in de strijd tegen zo’n stoot, een uitglijder, of een voetenwerk manoeuvre, worden gecategoriseerd als “duwtechniek” of “trektechniek”. Sommige bewegingen, zoals een stoot, kunnen alleen worden gezien als een “duwtechniek” vanwege de recht-toe-recht-aan-komstige aard van de vorm. Maar andere bewegingen zoals een linkerhaak kunnen zowel op een “duwende” als op een “trekkende” manier worden gedaan. Maar wat is beter…duwen of trekken? En waarom? En hoe?

Ik denk graag aan alle manoeuvres die in een rechte richting bewegen als “duwen” bewegingen. En alle manoeuvres die in een cirkelvormige richting bewegen als “trekken” bewegingen. De eenvoudigste logica die ik kan bedenken is dat: Rechte bewegingen oefenen meestal direct kracht uit op je… wat betekent dat je ze alleen maar kunt duwen. En die cirkelvormige bewegingen moeten op een centripetale manier worden getrokken vanuit een geaard centraal punt, omdat het soort van onmogelijk is om op een cirkelvormige manier te duwen zonder jezelf uit balans te gooien/verdraaien.

PUSHING techniek is het beste voor lineaire bewegingen.
PULLING techniek is het beste voor cirkelvormige bewegingen.

Wat heeft al dat “duwen” en “trekken” te maken met de techniek van het voetenwerk?
Nou, het heeft te maken met de manier waarop je je lichaam beweegt. Als je altijd probeert je weg te duwen door bewegingen zoals in de ponstechniek, zal die houding weerspiegeld worden in je voetenwerk en zul je een “PUSHING” type voetenwerk hebben. Als je meer gewend bent aan het integreren van trektechnieken in je stoten en andere lichaamsbewegingen, zal je voetenwerk waarschijnlijk ook meer een “PULLING”-kwaliteit hebben.

Wat is dan beter? Pushing techniek of Pulling techniek?

Dat hangt ervan af. Het is moeilijk voor mij om op een ledemaat te gaan en dit te veralgemenen voor ALLE bewegingen. Maar zeker, trekken techniek vereist meer vaardigheid dan duwen techniek. En dat in situaties waar je kunt duwen EN trekken, de trekversie waarschijnlijk de krachtigere zal zijn.

Trekken is technisch moeilijker (en mogelijk ook meer fysiek vermoeiend) dan duwen omdat je meer balans en asbewustzijn moet hebben om te kunnen trekken. Stel je voor dat je met een knuppel zwaait versus zwaait en achterover leunt tegen een olympische hamerworp. Beide zijn cirkelvormige bewegingen, maar met de vleermuis, je moet je er gewoon doorheen spannen, terwijl je met de Olympische hamerworp extreem goed op je balans moet letten. Met duwen kun je het overal doen, in elke positie…je hoeft geen perfecte balans te hebben. Je bent altijd klaar om te “duwen” op elk moment. Maar met trekken val je meteen als je niet precies in positie bent. En dan nog met trekken, heb je het voordeel dat je meer lichaamsgewicht effectief in de beweging kunt gebruiken om meer kracht te genereren. Trekken kan ook gezien worden als soms vermoeiender, maar dat komt omdat het je de mogelijkheid geeft om meer kracht toe te passen. Over het geheel genomen is trekken gemakkelijk een energiezuinigere techniek dan duwen.

Ik denk dat er ook een verband is tussen trektechniek en snappende techniek. Ik vind het veel gemakkelijker om snapping punches te hebben als je ze visualiseert als trektechniek (in plaats van duwtechniek). Het is alsof je je hand al terugtrekt, behalve dat het door een punt naar buiten gaat waar het je tegenstander raakt. Als je een stoot visualiseert als een duwende beweging, moet je 2 afzonderlijke krachten genereren, één om de stoot uit te sturen en de andere om hem terug te krijgen. Het gebruik van de trektechniek maakt het makkelijker om de stoot te breken, omdat het trekken helpt om het momentum van die hand terug te laten circuleren naar jou.

Duwtechniek heeft zijn voordelen. Het vereist niet zoveel vaardigheid of een perfecte positionering. Je kan in een onevenwichtige of vreemde positie zitten en toch nog wat kunnen duwen (hoewel niet erg krachtig). Het kan soms snellere bewegingen mogelijk maken. Het kan veel meer bewegingen toelaten die niet op een trekkende manier kunnen worden gedaan en/of de krachtopwekking van de trektechniek (bv. schijnbewegingen, trucjes) niet nodig hebben.

Trektechniek is krachtiger en energiezuiniger dan duwtechniek.

En nu FINALLY…. het onderscheid tussen “duwend voetenwerk” versus “trekkend voetenwerk”…

PUSHING voetenwerk vs PULLING voetenwerk

HIPS/FEET-lijn vs. KNEES/QUADS-lijn

Het grootste verschil in duwend voetenwerk versus trekkend voetenwerk is, afgezien van de manier waarop het eruit ziet, het verschil in gebruikte spieren en de manier waarop ze worden gebruikt. Een vechter die “duwend voetenwerk” gebruikt, gaat waarschijnlijk zijn knieën meer buigen omdat het zijn spieren meer belast en hem het gevoel geeft dat hij een explosiever potentieel heeft. En zodra de vechter zijn knieën buigt, zal de kracht naar zijn kniegewricht en quads gaan. En dat geeft hem het op en neer esthetische gevoel als hij beweegt. Een beetje hoppig, een beetje zoals een kikker of kangoeroe.

Aan de andere kant heb je de jongens met het “trekkende voetenwerk” die met rechte benen staan. Omdat ze zichzelf niet rondduwen (wat ze niet kunnen omdat hun knieën niet belast zijn), hebben ze meestal een trekkend of zwaaiend effect op hun bewegingen. In plaats van dat hun lichaamsgewicht op hun knieën en kwadratische spieren wordt geladen en rondgeduwd, hebben ze over het algemeen hun lichaamsgewicht vrij hoog. Hun lichaamsgewicht zal meer in de heupen (en zelfs in het bovenlichaam) liggen. En hun lichaam vormt een sterkere lijn naar de grond met het gewicht ondersteund door de heupen en de voeten in plaats van de knieën.

Wanneer je een sterke aanwezigheid hebt in je hele lichaam, draagt je bovenlichaam je gewicht hoger, waardoor je je benen gemakkelijk onder je kunt slingeren. Het is net als wanneer je loopt, voel je het efficiënte momentum om je benen onder je te zwaaien omdat het been bijna recht is en je lichaam meer rechtop staat. In het boksen blijven de vechters hoog om hetzelfde te doen. Soms worden de benen lineair gezwenkt, andere keren meer cirkelvormig. Aan de andere kant, als je je lichaamsgewicht te veel in je knieën laat zakken, zul je merken dat het gemakkelijk is om je aanwezigheid ook van bovenaf in te klappen en het bovenlichaam in te storten. In zekere zin is de as in je bovenlichaam nu gesmolten en maakt het je moeilijk om van de ene plaats naar de andere te gaan.

De spieren die gebruikt worden door vechters met “trekkend voetenwerk” zijn meestal de heupspieren, adductoren en de kuiten. En wat je meestal krijgt is een meer consistente lichte bounce met veel swingend-pendulum type manoeuvres. Ze hebben meer een relaxte, zwevende stuit dan een uitputtende, zwaar belaste stuit. Omdat hun gewicht hoger is, is het voor hen gemakkelijk om hun benen rond te zwaaien… terwijl de “pushers” hun gewicht zo laag hebben dat ze hun zwaartepunt moeten blijven opheffen om zich te kunnen bewegen.

Grappig is dat veel mensen denken dat de jongens die hun knieën buigen meer gebruik zullen maken van hun kuiten, maar dat is helemaal niet het geval. Je kuiten werken het beste als je knieën relatief recht zijn. Als je knieën eenmaal gebogen zijn, kun je je kuiten eigenlijk helemaal niet meer gebruiken. Je kunt het nu proberen en het zelf zien. 🙂 Buig je knieën en kijk dan of je je kuiten kunt gebruiken om je heupen van de grond te tillen, terwijl je je knieën nog steeds in dezelfde gebogen hoek houdt.

Goed voetenwerk werkt meer op de heupen, kuiten en voeten dan op de kwadratische spieren en het kniegewricht.

Grijpen van de grond VS verlaten van de grond

Een ander ding dat ik heb gemerkt met het trekken van voetenwerk versus het duwen van voetenwerk, is dat de jongens die trekken de neiging hebben om meer tractie en verbinding met de grond te hebben. Het is interessant omdat ze, ook al lijken ze veel te stuiteren of te springen, toch de grond vastpakken en veel gebruiken om zich te verplaatsen. Terwijl de “pushers” hun benen gebruiken om van de grond te springen en ze lijken zich veel los te maken van de grond als ze bewegen.

Hergebruik van het momentum

Je zult merken dat de jongens met het beste voetenwerk veel zullen bewegen. Dat komt omdat ze een manier hebben gevonden om hun lichaam gemakkelijk te laten bewegen. Het is niet omdat ze graag energie verspillen of zoveel cardio hebben. Hun lichaam is al van nature in beweging en het kost hen meer energie om te stoppen en dus is het makkelijker voor hen om rond de ring te blijven zweven.

Aan de andere kant zullen de vechters met minderwaardig voetenwerk het vermoeiend vinden om te bewegen en dus bewegen ze niet veel en elke keer als ze wel willen bewegen, moeten ze er een nieuwe energie voor opwekken. Ze krijgen nooit het momentum van hun laatste beweging terug. Dit is de reden waarom ze niet zo veel bewegen en toch worden ze nog steeds zo moe.

Je weet wanneer je de juiste manier hebt gevonden om je lichaam te bewegen als het moeiteloos beweegt. Het is net als jump-roping techniek. Je weet wanneer je het goed doet, want je kunt het urenlang volhouden met minimale inspanning. Vechtvoetwerk techniek is hetzelfde.

De vechters met veel voetenwerk bewegen veel omdat het voor hen zo gemakkelijk is om te doen en het kost meer energie om te stoppen.

Hoe te bewegen zoals Mohammed Ali

Hoe train je voor het “trekken van voetenwerk”?

Helaas is het grootste deel van het voetenwerk in het boksen onvoldoende voor het ontwikkelen van “trekkend voetenwerk”. Dit wil niet zeggen dat alle bokstrainingen voor voetwerk ineffectief zijn of dat alle boksers vreselijke voetwerkvaardigheden hebben. Helemaal niet. Mijn punt is dat de algemene kennis en technische theorie achter de manier waarop boksers moeten worden geleerd om hun lichaam te bewegen ontbreekt en misschien zelfs verkeerd wordt begrepen. Ik wilde bijna zeggen “primitief” maar dit zou geen zin hebben omdat ik het gevoel heb dat de jongens vroeger beter bewogen. Veel van de klassieke kennis is verloren gegaan en mensen komen tegenwoordig met nieuwe manieren van trainen die weliswaar nieuwe voordelen bieden, maar nog niet alle voordelen van de oude methoden volledig hebben overschaduwd.

Veel van de huidige sporters worden aan hun eigen talenten overgelaten. Dat wil zeggen dat veel van de mannen met het beste voetenwerk in staat zijn om op die manier te bewegen, simpelweg omdat ze getalenteerd zijn of een bepaalde manier van nature bewegen. Het is niet omdat ze geleerd hebben om op die manier te bewegen. En veel van de jongens die dit natuurlijke voetenwerk niet hebben, wordt niet geleerd hoe ze hun lichaam op deze effectievere manier moeten gebruiken, en dus gaan ze er gewoon van uit dat ze die stijl van bewegen nooit zullen ontwikkelen.

Goed voetenwerk is tegenwoordig vaak meer het resultaat van natuurlijk talent dan van gestructureerde training.

Wat voor soort trekkende voetwerk boren moet je trainen?

Ik wou dat ik namen had voor de oefeningen die ik doe (en die ik mijn vechters leer) maar ze bestaan niet in de bokswereld. Niemand doet ze en er zijn geen universele namen voor ze. Ik heb er een videotrainingsprogramma voor gemaakt, maar het is niet gratis en dus om degenen die het geld niet hebben te helpen, stel ik deze tips hieronder voor.

Om “trekkend voetenwerk” technieken te ontwikkelen:

• probeer de knieën minder te buigen als je je beweegt
• Probeer je heupen en voeten meer te activeren dan je quads… in plaats van te denken “activeren” (waardoor sommigen te gespannen zouden kunnen worden), richt je op het “bewustzijn” van je heupen en voeten.
• in plaats van zo veel springen en hurken type bewegingen (die lijken op basketbal plyometrie of gewichtheffen), probeer ballet type oefeningen te doen die veel kuitliften (kuit / voet kracht), of been schommels (heupen spieren) werken

Iets anders wat je moet begrijpen is hoe je de kern echt kunt gebruiken. En hoe je echt een core presence kunt creëren. Dit is iets wat bijna volledig onbegrepen is in de vechtwereld, en zelfs in de wereld van de personal trainers. Het is moeilijk uit te leggen en nog moeilijker te begrijpen. Mijn eenvoudige advies aan jou is om te werken aan het ontwikkelen van een kernbewustzijn dat je in staat stelt om een hoger zwaartepunt vast te houden zonder los te komen van de grond. Dat is mijn magisch geheim dat ik je vandaag kan geven en ik hoop dat het je leidt in de richting van het vinden van dat nieuwe niveau van balans & kracht.

Zoek een manier om een kernbewustzijn te ontwikkelen die je in staat stelt een hoger zwaartepunt vast te houden… zonder los te komen van de grond.

Hoe lang duurt het om trekkend voetenwerk te ontwikkelen?

Niemand heeft me deze vraag gesteld, maar ik vond het belangrijk om dit aan te pakken. Zoals bij alle technieken, zoals het slaan van stoten, geldt ook hier dat hoe bekwamer de techniek is, hoe langer het duurt voordat je de vaardigheid ontwikkelt. Het is belangrijk om dit te vermelden omdat veel vechters een techniek zullen negeren als nutteloos of ineffectief, simpelweg omdat ze nog niet weten hoe ze het goed moeten doen. Het is duidelijk dat geen enkele techniek zal werken als je het niet goed kunt doen.

Het kost tijd om geavanceerde vaardigheden te ontwikkelen

Het trekken van voetenwerk vereist veel meer vaardigheid om te gebruiken omdat je leert hoe je je lichaam echt moet gebruiken. Hoe vind je je balans, hoe creëer je een natuurlijk momentum door je lichaamsgewicht, en hoe doe je het allemaal met minimale inspanning. Het is niet zo eenvoudig als het hebben van sterke spieren en dan het samentrekken van die spieren. Je moet echt begrijpen hoe je je lichaam moet bewegen. Zie het als coördinatievaardigheden, zoals een dans. Natuurlijk kun je spieren gebruiken, maar dat alleen maakt het niet effectief en sierlijk.